Bariloche en de meren route
Blijf op de hoogte en volg Danielle
10 November 2018 | Argentinië, San Carlos de Bariloche
Bariloche en de zeven meren route
Vanuit de Iguazu watervallen vliegen we naar Bariloche. We merken direct op dat het hier een flink stuk kouder is.
De hele dag is het koud en regent het non-stop. We besluiten het stadje in te gaan, want dit stadje staat bekend om zijn chocolade en bier. Dat is mooi want daar houden wij wel van! Maar het is zondag en veel winkels zijn gesloten. Toch kopen we wat chocola en een muts voor de kou.
We slapen in een hostel dat de verwarming zo hoog heeft staan dat je er ziek van zou worden en het bed zakt zo ver in dat het meer op een hangmat lijkt dan op een bed. We worden totaal kapot wakker.
De bus vertrekt al heel vroeg naar Chili.
We moeten namelijk eerst daar onze camper ophalen. Super onhandig, maar het was de goedkoopste optie. Een camper huren in Bariloche kostte al gauw 6 a 7 duizend euro. Dat kunnen we niet betalen, dus zitten we uiteindelijk 7 uur in de bus, om vervolgens een half uur in de taxi te zitten, die uiteindelijk vier keer zo duur is als onze bustickets.
Het wordt eigenlijk een dramatische dag, met veel kou, veel rijden, weinig eten en een slechte voorbereiding.
We breken op de eerste dag al onze regels. Niet in het donker rijden. Shit zeg, dat was niet de bedoeling. We moeten nog eten en een camping zoeken. Het eten is uiteindelijk gelukt maar die camping niet. En alsof het allemaal niet erger kan begint ook het lampje van de motor te branden. Op hoop van zegen rijden we nog een stukje door.
Om 12 uur ‘s nachts zien we een weg naar een restaurant. We besluiten om daarin te rijden. Als we aankomen blaffen de honden zo hard dat ze iedereen wakker maken. We schamen ons diep, maar we zijn moe en willen slapen. We vragen, in ons zeer gebrekkige Spaans, of we met onze camper hier mogen overnachten en gelukkig mag dat... pfieuw we staan op een veilige plek en kunnen slapen. We zeggen tegen elkaar dat we dit niet meer moeten doen. We moeten zorgen dat de belangrijkste dingen goed geregeld zijn, eten&drinken, slapen en dat we naar de wc kunnen.. we lachen erom. Haha, is dit nou vakantie ? Dat zijn de eerste levensbehoeften. We nemen ons ieder geval voor om beter voor ons zelf te zorgen.
Onze eerste nacht is verschrikkelijk koud, we denken dat het wel -2 is. Brr, dus wederom niet zo goed geslapen. Maar als we ‘s ochtends de deur van de hippie camper open doen zien we de zon en een strak blauwe lucht. We rijden in ons campertje, dat piept en kraakt aan alle kanten, richting de grens, terug naar Bariloche, om de zeven meren te gaan rijden. Hopelijk is het de moeite waard geweest om weer helemaal terug te rijden.
Voor het lampje hadden we even gebeld en daar hoefde we ons geen zorgen over te maken, gelukkig.
We rijden naar San Martin de los Andes, een schattig dorpje, en besluiten om een beetje op tijd op een mooi plekje te gaan staan bij het meer. Onderweg worden we getrakteerd op fantastische uitzichten, heel mooi.
We komen aan op de camping en het is echt een paradijsje. We mogen zelf een plekje uitzoeken en besluiten om bij het meer te staan. Het is een magisch plekje. Omdat het hier lente is zie je overal schapen met kleine lammetjes, paardjes en vogeltjes. Het is heerlijk weer en we genieten van de zon en van het goede leven. Wat is het hier mooi zeg!
De volgende dag worden we wakker gemaakt door de schaapjes die om onze camper zijn gaan staan.. super grappig. We ontbijten wat en maken ons op voor het laatste stukje van de meren route. Het is super mooi, een fantastische route om te rijden, wat absoluut de moeite waard is.
We sluiten deze prachtige route af met een korte hike naar de top van de berg. Waarbij ik het nogal zwaar heb, ongetraind en dan stijl naar boven.. dat beloofd nog wat voor de rest van de reis, Haha!
Bovenaan hebben we een prachtig panoramisch uitzicht over alle meren Schitterend!
Nu begint het echte werk, we gaan nu kilometers maken. Onze reis start om naar het Zuidelijkste stadje van de wereld af te reizen!
Vamos Amigo’s!
Vanuit de Iguazu watervallen vliegen we naar Bariloche. We merken direct op dat het hier een flink stuk kouder is.
De hele dag is het koud en regent het non-stop. We besluiten het stadje in te gaan, want dit stadje staat bekend om zijn chocolade en bier. Dat is mooi want daar houden wij wel van! Maar het is zondag en veel winkels zijn gesloten. Toch kopen we wat chocola en een muts voor de kou.
We slapen in een hostel dat de verwarming zo hoog heeft staan dat je er ziek van zou worden en het bed zakt zo ver in dat het meer op een hangmat lijkt dan op een bed. We worden totaal kapot wakker.
De bus vertrekt al heel vroeg naar Chili.
We moeten namelijk eerst daar onze camper ophalen. Super onhandig, maar het was de goedkoopste optie. Een camper huren in Bariloche kostte al gauw 6 a 7 duizend euro. Dat kunnen we niet betalen, dus zitten we uiteindelijk 7 uur in de bus, om vervolgens een half uur in de taxi te zitten, die uiteindelijk vier keer zo duur is als onze bustickets.
Het wordt eigenlijk een dramatische dag, met veel kou, veel rijden, weinig eten en een slechte voorbereiding.
We breken op de eerste dag al onze regels. Niet in het donker rijden. Shit zeg, dat was niet de bedoeling. We moeten nog eten en een camping zoeken. Het eten is uiteindelijk gelukt maar die camping niet. En alsof het allemaal niet erger kan begint ook het lampje van de motor te branden. Op hoop van zegen rijden we nog een stukje door.
Om 12 uur ‘s nachts zien we een weg naar een restaurant. We besluiten om daarin te rijden. Als we aankomen blaffen de honden zo hard dat ze iedereen wakker maken. We schamen ons diep, maar we zijn moe en willen slapen. We vragen, in ons zeer gebrekkige Spaans, of we met onze camper hier mogen overnachten en gelukkig mag dat... pfieuw we staan op een veilige plek en kunnen slapen. We zeggen tegen elkaar dat we dit niet meer moeten doen. We moeten zorgen dat de belangrijkste dingen goed geregeld zijn, eten&drinken, slapen en dat we naar de wc kunnen.. we lachen erom. Haha, is dit nou vakantie ? Dat zijn de eerste levensbehoeften. We nemen ons ieder geval voor om beter voor ons zelf te zorgen.
Onze eerste nacht is verschrikkelijk koud, we denken dat het wel -2 is. Brr, dus wederom niet zo goed geslapen. Maar als we ‘s ochtends de deur van de hippie camper open doen zien we de zon en een strak blauwe lucht. We rijden in ons campertje, dat piept en kraakt aan alle kanten, richting de grens, terug naar Bariloche, om de zeven meren te gaan rijden. Hopelijk is het de moeite waard geweest om weer helemaal terug te rijden.
Voor het lampje hadden we even gebeld en daar hoefde we ons geen zorgen over te maken, gelukkig.
We rijden naar San Martin de los Andes, een schattig dorpje, en besluiten om een beetje op tijd op een mooi plekje te gaan staan bij het meer. Onderweg worden we getrakteerd op fantastische uitzichten, heel mooi.
We komen aan op de camping en het is echt een paradijsje. We mogen zelf een plekje uitzoeken en besluiten om bij het meer te staan. Het is een magisch plekje. Omdat het hier lente is zie je overal schapen met kleine lammetjes, paardjes en vogeltjes. Het is heerlijk weer en we genieten van de zon en van het goede leven. Wat is het hier mooi zeg!
De volgende dag worden we wakker gemaakt door de schaapjes die om onze camper zijn gaan staan.. super grappig. We ontbijten wat en maken ons op voor het laatste stukje van de meren route. Het is super mooi, een fantastische route om te rijden, wat absoluut de moeite waard is.
We sluiten deze prachtige route af met een korte hike naar de top van de berg. Waarbij ik het nogal zwaar heb, ongetraind en dan stijl naar boven.. dat beloofd nog wat voor de rest van de reis, Haha!
Bovenaan hebben we een prachtig panoramisch uitzicht over alle meren Schitterend!
Nu begint het echte werk, we gaan nu kilometers maken. Onze reis start om naar het Zuidelijkste stadje van de wereld af te reizen!
Vamos Amigo’s!
-
11 November 2018 - 03:44
Suzanne :
Fijn dat het uiteindelijk toch zo mooi uitpakt! Succes met de reis naar het meest zuidelijkste stadje! Xxx -
11 November 2018 - 11:47
Wim En Nel:
Buenos dia hippies,
Ze zullen wel denken dat jullie hippies zijn valt mee dat
jullie nog worden toegelaten. -
11 November 2018 - 19:29
Anita En Henriette:
Oei, kou lijden als je moet slapen is helemaal niet fijn hoor. Het houd je uit de slaap. tjonge -2 's nachts brrrr. Maar toch ook weer prachtig om te lezen dat jullie met het open doen van de deur, de schaapjes zien staan. ( die hadden jullie nodig gehad om te kunnen slapen)
Geweldig zo'n merentocht. Veel reisgenoegen en plezier nog. Liefs. -
11 November 2018 - 19:29
Anita En Henriette:
Oei, kou lijden als je moet slapen is helemaal niet fijn hoor. Het houd je uit de slaap. tjonge -2 's nachts brrrr. Maar toch ook weer prachtig om te lezen dat jullie met het open doen van de deur, de schaapjes zien staan. ( die hadden jullie nodig gehad om te kunnen slapen)
Geweldig zo'n merentocht. Veel reisgenoegen en plezier nog. Liefs. -
12 November 2018 - 07:56
Elly En Steven:
Nou dat was me wel weer een avontuur hoor, eng ook midden in de nacht, gelukkig goed afgelopen, en hebben jullie weer kunnen genieten van de meren, zie alleen geen foto's daarvan , wij willen ook meegenieten hihi.
goeie reis verder, veel liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
